Karesetên nêzîk divê me bikin yek berî dem derbas dibe

PUKMEDIA

Qubad Talebanî cîgirê serok wezîran

Niştecihên Silêmaniyê li ser projeya nû ya xaniyan li ser çiyayê Gwêje li bajêr dubendî bûne. Dabeşkirin ji ber wê yekê ye ku meyleke çalakvanan dibîne ku proje zirarê dide jîngehê, lê meyleke din berevaniya avakirina wê dike, û îdia dike ku xemên jîngehê rê nadin astengkirina projeyek ku dibe ya herî xweş li Êraqê be û rûya Silêmaniyê biguherîne.

Ez ê li ser aliyên erênî û neyînî yên vê projeyê gotûbêj nekim. Ev berpirsiyariya pispor û aliyên peywendîdar e ku erkê wan e ku raya giştî ya çalak bi şefafiyek tam bişopînin.

Di şûna wê de, di roja Jîngehê ya Cîhanê de, ez ê li wêneyê mezin ê vê gotûbêjê binihêrim ji ber ku ew fersendek girîng e ku meriv têkevin nîqaşek ku pir kes, bi qestî an bêhiş paşguh dikin.

Tevî rexneyên ku li min û rayedarên Silêmaniyê hatin kirin jî, ji ber projeya “Çiyayê Giwêje” ev dabeşbûn hestek serbilindî û geşbîniyê peyda kir, ji ber ku fişarê li desthilatên siyasî û îdarî dike ku giringiyê bidin jîngehê.

Ji dil û can dilxweş im bi vê coşa xwe ya ji bo pirsgirêkên jîngehparêzî û zexta welatiyan û hêvîdarim ev hişyariya jîngehê li hemû Êraqê belav bibe.

Tevî ku em bi salan e ji metirsiyên bendewar ên guherîna avhewayê haydar in jî, rapor û lêkolînên herêmî û navneteweyî her sal me ji karesatên mezin û bêserûber hişyar dikin. Lê belê, siyaset û rêveberiya me li Êraq û Kurdistanê hîn jî xemsar dimîne, heta radeyekê ku nîgeran û nevehesiyê zêde dike.

Dixwazim eşkere bikim ku eger hemwelatî û civaka sivîl zextek têra xwe bikin dê desthilatên siyasî û hikûmetî hewleke zêdetir bidin, ji ber ku pirsgirêk îro tenê bi koçkirina bi darê zorê ya bi deh hezaran malbatên li başûr û navenda Êraqê nemaye. Berfirehbûna tirsnak a devera çolbûnê, û kêmbûna ava ser erdê û binê erdê, ew berbi karesatên domdar ve diçe bêyî baldariya ti aliyekî, mîna ku ew karesatek li ser gerstêrkek din be, ku em lê najîn.



Dudil nakim ku bibêjim metirsiya têkçûna jîngehê ji metirsiya terorê pirtir e, ji ber ku hebûna komên terorîst demkî ye, çi qas jî bidome, lê ev têkçûna demdirêje û nekare were sererastkirin an jî xetereya wê ya ku bi neçarî bandorê li nifşên paşerojê dike, neyê sekinandin.

Dema ku ez dibêjim qeyrana zêde ya jîngehê di pêşerojê de çavkaniyek bê aramiya mayînde ye, û dê dadmendiya bi êş û nexwestî, dadmendî di dabeşkirina êş û zirarê de bi awayekî wekhev li ser me ferz bike.

Kêmbûna derfetên jiyanê li başûrê Êraqê, ji ber koçberiya bi darê zorê û bê aramiyê dê zirarê bide bajarên navendê û herêma Kurdistanê. Kombûna toz, zibil û madeyên jehrîn li devera Tancero ya Silêmaniyê, ne tenê ziyanê digihîne jîngeh û tenduristiya welatiyên vî bajarî, belku dibe sedema qirêjiya çemê Derbendîxanê, ku bendava mezine ava wê derbasî naverast û başûrê Êraqê dibe.

Ji ber vê yekê, eger em li ser gelek siyaset û rêbazan li hev nekin, divê pirsgirêka jîngehê me bike yek û li hev bikin. Bi qasî ku ez ji berpirsiyariya xwe ya li Herêma Kurdistanê ji bo çareserkirina kêşeya “Tancero” li Silêmaniyê meraq dikim, divê berpirsên hikûmeta federal li Besra û Enbarê ji bo çareserkirina wê hewl bidin û ez û hevalên xwe ji bo pêşeroja Ehwar li başûr nerihetin.


Tevî tarîtiya wêneyê û dijwariya rewşê jî pirsgirêka jîngehê bi qasî ku ciddî ye û ji bo hemû Êraqiyan derfetek e ku çarenûsa xwe ya hevpar fêm bikin, metirsiyên nêzîk bibînin û çavên xwe ji metirsiyên paşerojê yên hevpar re vekin, ronahiyek heye ku me ber bi rêya rast ve dibe.
Di vê derbarê de, ez dixwazim ji bo hemû hêz û çalakiyên siyasî û aliyên peywendîdar ên hikûmeta federal û herêmê, destpêşxeriyekê ragihînim ku li ser metirsiyên jîngehê li hemû navçeyên Êraq û Kurdistanê konferansekê lidar bixin. kêşe, naskirina cihên din ên gemar li Êraqê û pêşxistina mekanîzmayên çareserkirina wan di çarçoveya pirojeyekê de were gotûbêjkirin.

Ev pêngav dê me mecbûr bike ku salên pêş me bi hev re bixebitin, heta ku em sûdê ji projeyê werbigirin bi rizgarbûna ji karesatên jîngehê yên ku gefan li Êraq û cîhanê dixe.


PUKMEDIA